René Descartes

(...) Był więc ów traktat o namiętnościach nie tylko podręcznikiem fizyki organicznej, ale i etyki. Uczył życia rozumnego, opartego na poznaniu prawdy i na szlachetności... Etyka ta zaś nie przeciwstawia się poprzedniej; wszystkie zasady poprzedniej dają się i w niej odnaleźć, ale są one już oparte na mocnym gruncie, uzasadnione jasnym światłem rozumu i wysnute z pełnej świadomej sobie mądrości.

(..) swoją Rozprawę o metodzie, stanowiącą epokę w dziejach myśli ludzkiej, (Descartes) napisał, wbrew zwyczajom ówczesnego świata naukowego, w mowie ojczystej, umyślnie, jak mówi, aby się mogła znaleźć w rękach wszystkich. Znamienną dla kultury francuskiej - od Montaignea aż po najnowsze czasy - jest ta dążność do kruszenia barier dzielących "fachową" mądrość od świata profanów. I język, jakim ta...

(...) Podczas gdy Reguły pozwalają dobrze zapoznać się z metodologią Kartezjusza, to Poszukiwanie stanowi świetny wstęp do jego epistemologii i metafizyki. Ono też najlepiej ze wszystkich dzieł tego myśliciela uwydatnia nowość i odrębność jego filozofii, jej intuicyjny charakter, jej wrogi stosunek do metody scholastycznej...